Mıknatıslar PA hoparlörünü sürmede önemli bir rol oynar. Mıknatıs ne kadar büyük olursa, hoparlörün potansiyel itici gücü o kadar güçlü olur (mıknatısın manyetik mukavemeti sabittir). Küçük mıknatıslar küçük hoparlörler içindir ve doğası gereği [zayıf ses "üretirken, daha büyük mıknatıslar daha yüksek sesler daha yüksek ses üretebilir.
Daha güçlü/daha büyük mıknatıslar daha yüksek ses üretimine izin verecektir. Daha yüksek sesle hacim için gerekli diğer faktörler arasında daha güçlü (daha güçlendirilmiş) hoparlör seviyesi ses sinyalleri, daha fazla ısıya dayanıklı ses bobinleri, daha büyük koni/diyaframlar, diyafram gezisi için daha fazla yer, daha optimal hoparlör muhafazası ve daha fazlası bulunur. Kısacası, daha büyük bir mıknatıs, bir hoparlörün daha yüksek sesle ses çıkarmasına izin veren faktörlerden biridir.
Ama bu [daha iyi ”öznel terim oluşturuyor mu?
Evet, daha büyük mıknatıslar daha iyi hoparlörler yaparsa, sadece ses yüksekliği ile ilgilenirsek. Büyük odalarda ses kalitesi için özellikle önemli olan daha yüksek sesli hoparlörler yaparlar.
Örneğin, 2 yönlü büyük bir PA hoparlörü bir odayı bir dizüstü bilgisayar veya tabletin yerleşik hoparlörlerinden çok daha iyi dolduracaktır. Bununla birlikte, sadece PA hoparlörlerinin daha büyük mıknatıslar içermesi değil; Ayrıca yukarıda listelediğim faktörleri de içeriyorlar.
Diğer her şey eşittir, daha büyük bir kalıcı mıknatıs, hoparlörün elektromanyetik ses bobininden geçen elektrik darbelerine reaktivitesini artıracaktır.
Bununla birlikte, üst düzey hoparlörlerde genellikle birden fazla sürücü boyutunun olduğunu fark ettiniz. Bunun nedeni, frekans yanıtı söz konusu olduğunda, daha büyük hoparlörler tipik olarak düşük kaliteli/bas frekansları üretmede daha iyidir ve daha küçük hoparlörler genellikle üst düzey/tiz frekanslar üretmede daha iyidir.
Tüm seslenebilir frekans spektrumunu (20 Hz - 20.000 Hz) yeniden üretmek için, her biri sesli aralık içinde kendi frekans bandını üretmek için optimize edilmiş çeşitli hoparlör sürücü boyutlarına güvenme eğilimindeyiz. Bu, elektrodinamik hoparlörlerin bir dezavantajıdır, ancak bir süredir hoparlör tasarımına anladığımız ve dahil ettiğimiz bir şeydir.
Örneğin subwoofer'lar çok büyük mıknatıslara sahip olacaktır (sağlam ses bobinleri ve büyük diyaframlarla birlikte). Amaçları, uzun dalga boylarına sahip düşük uç frekanslar üretmektir, bu da çok fazla hava itmelerini ve çekmelerini gerektirir. İnsanlar olarak, bu alt bas ve bas frekanslarını duyduğumuzdan daha fazla hissetme eğiliminde olduğumuzu unutmayın.
Tweeters, tersine, küçük mıknatıslara sahip olacaktır (daha ince ses bobinleri ve küçük diyaframlarla birlikte). Amaçları, daha kısa dalga boylarına sahip ve duruşmamız tarafından daha kolay algılanan üst düzey frekansları üretmektir. Bu sürücüleri daha küçük tutmanın ve yüksek frekansları yeniden yaratmak için çok hızlı titreşmelerine izin vermenin büyük bir yararı vardır.
Bu nedenle, daha büyük bir mıknatıs, subwoofer'lar, wooferlar ve hatta bazı orta kademe hoparlörler için [daha iyi ”(üretmek için tasarlandıkları frekans bantlarına bağlı olarak). Ancak, tweeter'lar, süper tweeters veya diğer bazı orta kademe hoparlörlerde durum böyle değildir. .
Devam etmeden önce, herhangi bir hoparlör sürücüsündeki mıknatısın boyutunun kısıtlamalara tabi olduğunu belirtmek önemlidir. Sürücülerin toplam boyutu ve ağırlığı dikkate alınması gereken faktörlerdir. Mıknatısın diğer ses cihazlarına (diğer sürücüler, geçitler, amplifikatörler ve diğer bileşenler) nasıl müdahale edeceği dikkate alınmalıdır.
Mıknatısın manyetik alanının ses bobininin askıya alındığı cebinde konsantre olması da önemlidir. Daha önce verdiğim resimde mıknatısın garip şeklini sorguladıysanız, tuhaf yapının (kutup parçalarıyla birlikte) bu manyetik alanı ses bobine konsantre etmek olduğunu unutmayın.
